بازگشت سفرهای بین‌المللی مدارس در امارات؛ فرصت آموزشی یا فشار مالی؟
با نزدیک شدن به پایان سال تحصیلی، بسیاری از مدارس امارات از حالا برنامه‌ریزی برای تقویم سال تحصیلی ۲۰۲۵–۲۶ را آغاز کرده‌اند و یکی از ترندهای رایج، سفرهای بین‌المللی دانش‌آموزی است. این سفرها که تا ۱۳ هزار درهم هزینه دارند، با واکنش‌های متفاوتی از سوی والدین روبه‌رو شده‌اند.
به گزارش راوی، برخی والدین این سفرها را فرصتی برای یادگیری و رشد فرزندان می‌دانند، اما عده‌ای دیگر نسبت به هزینه‌های بالا و عدالت آموزشی در این برنامه‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند. بسیاری از مدارس از همین حالا بروشورهایی توزیع کرده‌اند و جلساتی برای معرفی سفرها برگزار کرده‌اند. برخی حتی درخواست پرداخت بیعانه کرده‌اند.
یکی از انتقادهای اصلی، فشار روانی‌ای است که این سفرها بر خانواده‌ها وارد می‌کند. بسیاری از والدین می‌گویند که کودکان در مدرسه درباره سفرها صحبت می‌کنند و این باعث می‌شود والدینی که توان پرداخت هزینه را ندارند، در موقعیت دشواری برای توضیح به فرزندان خود قرار بگیرند.
در کنار مسائل مالی، برخی والدین به تفاوت‌های فرهنگی نیز اشاره کرده‌اند. در کشورهایی مثل آمریکا، دانش‌آموزان برای تأمین هزینه سفرها در فعالیت‌هایی مثل فروش کیک یا شست‌وشوی ماشین مشارکت می‌کنند، اما در امارات هزینه کامل اغلب بر عهده والدین است.
با این حال، برخی والدین و مدیران مدارس از تأثیر مثبت این سفرها دفاع کرده‌اند. آن‌ها معتقدند سفرهای بین‌المللی به دانش‌آموزان کمک می‌کند مستقل‌تر شوند، مهارت‌های مدیریت زمان و بودجه را بیاموزند و با فرهنگ‌های جدید آشنا شوند. همچنین گفته شده که این برنامه‌ها باید هدفمند، آموزشی و متناسب با سن و نیاز دانش‌آموزان طراحی شوند.
مدیران مدارس تأکید کرده‌اند که تمامی سفرها با اهداف آموزشی و تربیتی برنامه‌ریزی می‌شوند و تلاش می‌شود حتی‌الامکان از حمایت‌های مالی یا اسپانسرها برای کاهش فشار اقتصادی بر خانواده‌ها استفاده شود.
با این حال، همه والدین از ایده سفرهای خارجی استقبال نمی‌کنند؛ به‌ویژه وقتی هزینه برخی تورها تا ۱۳هزار درهم می‌رسد. چند مدرسه از هم‌اکنون بخشنامه فرستاده و جلسه‌های توجیهی برای والدین علاقه‌مند برگزار کرده‌اند؛ بعضی نیز ماه‌ها زودتر ودیعه می‌خواهند.
دغدغه هزینه‌ها
ناتالیا میراندا، مادر آمریکاییِ ساکن دبی، از جمله والدینی است که ابراز نگرانی می‌کند: «در آمریکا دانش‌آموزان معمولاً قبل از ۱۶سالگی به سفر خارجی نمی‌روند. علاوه بر شهریه‌های بالا، باید هزینه فعالیت‌های فوق‌برنامه، اردوهای داخلی و لباس‌های مناسبتی را بدهیم حالا هم سفر خارجی؟»
او به فشار همسالان اشاره می‌کند: بچه‌ها در مدرسه درباره سفرها حرف می‌زنند و والدین باید در خانه توضیح بدهند چرا نرفتن به این اردوها اشکالی ندارد. «اسکی در سوئیس یا سفر برای فعالیت‌های انسان‌دوستانه در سری‌لانکا برای ما واقع‌بینانه نیست؛ ترجیح می‌دهم فرزندم را به کرالا ببرم و در طرح‌های محلی مشارکت کنیم.»
میراندا همچنین می‌گوید که در آمریکا دانش‌آموزان با فروش کیک یا شستن خودرو پول جمع می‌کنند، اما اینجا همه هزینه به والدین تحمیل می‌شود و فرصت یادگیری مدیریت بودجه از بین می‌رود.
فرصت یادگیری
در مقابل، کریستین کوارتیه لا تِنت، مادر فرانسوی، معتقد است این سفرها می‌تواند دگرگون‌کننده باشد. دخترش سال گذشته با هزینه ۱۳هزار درهم به ژاپن رفت: «مستقل‌تر و کنجکاوتر برگشت؛ حتی خودش خرید می‌کرد. در یک هفته بیش از یک ترم آموخت.»
دیدگاه مدارس
ابها لیشا سینگ، مدیر مدرسه «شاینینگ استار» ابوظبی، می‌گوید: «از پایه ششم به بعد، سفرهای خارج از کشور فقط سیاحت نیست؛ تجربه‌ای غوطه‌ورانه برای گسترش جهان‌بینی، کار تیمی و مدیریت زمان است.»
او می‌پذیرد که بار مالی وجود دارد ولی می‌افزاید مدارس در پی جذب اسپانسر برای سفرهای ماموریتی یا رقابتی هستند.
کالین گری، مدیر مدرسه «آپ‌تاون اینترنشنال»، تأکید می‌کند که هر سفر باید هدف آموزشی روشن داشته باشد:
«ما برنامه‌ها را با اهداف درسی گره می‌زنیم و سالانه اثربخشی آن‌ها را بازبینی می‌کنیم تا تصمیم‌ها فقط بر پایه وجهه یا پرستیژ نباشد.»
به این ترتیب، در حالی که برخی والدین سفرهای خارجی را فرصتی ناب برای شکوفایی فرزندان می‌بینند، شماری دیگر آن را هزینه‌ای گزاف و گاهی ناعادلانه می‌دانند.