رفلاکس اسیدی در کمین ۳۰٪ ساکنان امارات
بیش از ۳۰ درصد از ساکنان امارات دچار رفلاکس اسیدی هستند؛ مشکلی شایع گوارشی که میتواند به بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) پیشرفت کند.

به گزارش راوی، بیش از ۳۰ درصد از ساکنان امارات دچار رفلاکس اسیدی هستند؛ مشکلی شایع گوارشی که میتواند به بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) پیشرفت کند. با این حال، این مشکل به ظاهر ساده در صورت بیتوجهی ممکن است به عارضهای جدی تبدیل شود و انجام معاینات منظم و مداخله بهموقع بسیار حیاتی است.
پزشکان در امارات در حال افزایش آگاهی درباره این وضعیت، بهویژه برای بیمارانی با رفلاکس مداوم یا طولانیمدت هستند. گرچه غالباً قابلکنترل است، GERD خطر ابتلا به مری بارت ــ عارضهای مرتبط با افزایش شانس سرطان مری ــ را در پی دارد.
مایکل آنتونی جان کسلبرگ، مرد ۵۳ ساله بریتانیایی، پس از تجربه تغییر در عادات اجابت مزاج، ناراحتی قفسه سینه و رفلاکس شدید اسید، به دنبال کمک پزشکی رفت. تشخیص او جدی و پیچیده بود: التهاب متوسط مری ناشی از رفلاکس اسید، فتق بزرگ هیاتوس، مری بارت، گاسترودئودنیت فرساینده و چندین پولیپ کولون.
پزشک معالج او خاطرنشان کرد: «این وضعیتها نادرند و میتوانند عوارض جدی در پی داشته باشند، بهویژه خطر احتمالی سرطان در مورد مری بارت.»
فتقهای بزرگ هیاتوس مانند مورد کسلبرگ در کمتر از ۵ درصد موارد فتق دیده میشوند، در حالی که مری بارت در حدود ۱ تا ۲ درصد افراد مبتلا به GERD مزمن یافت میشود.
درمان جراحی: بهگفتهٔ دکتر ساندیپ پاتیل، فاندوپلیکاسیون لاپاراسکوپیک برای فتق بزرگ هیاتوس و رفلاکس شدید، روشی کمتهاجمی با موفقیت ۹۰-۹۵ ٪ است.
ماهیت GERD: دکتر آخیلش سَپرا توضیح میدهد که ضعف اسفنکتر تحتانی مری باعث بازگشت اسید/صفرا و تحریک مزمن دیوارهٔ مری میشود؛ تداوم آن به «مری بارت» میانجامد و احتمال سرطانیشدن را بالا میبرد.
لزوم تشخیص زودهنگام: دکتر نجیب صلاح عبدالرحمن تأکید میکند که شناسایی بهموقع و ابلیشن اندوسکوپیک میتواند از پیشرفت به سرطان پیشگیری کند. کنترل طولانیمدت با تغییر سبک زندگی، داروهای مهار اسید، ترک سیگار و مدیریت وزن ضروری است. افراد با GERD بالای پنج سال باید غربالگری اندوسکوپی شوند.
خطر سرطان: دکتر محروس الرجال میگوید خطر سالانهٔ سرطان در مری بارت بدون دیسپلازی حدود ۰٫۱۲ تا ۰٫۵ ٪ است. چکاپهای منظم و مداخلهٔ بههنگام حیاتیاند.
علائم هشدار: سوزش سر دل مداوم، دشواری بلع، گیرکردن غذا، سرفه یا خشونت صدای مزمن؛ بااینحال همهٔ بیماران لزوماً این نشانهها را تجربه نمیکنند.